De vreemde kat is lichtgrijs, gewoon model. Heel atletisch. Ze klom als een aapje tegen een twee meter hoog hek van gaas op en sprong van het hek één meter hoog op een hooizolder. Een paar weken later bleken er twee kleintjes bij haar te zijn.

Geen babies meer, Ongeveer half zo groot als zij. Toen begreep ik die hooizolder. Dat was een veilige plaats. Niemand kon daar komen. Daar heeft ze die kleintjes gekregen en de eerste maanden gevoed. Stel je eens voor. Een wilde poes.

Het eerste nestje

Aan het begin van dit jaar zagen we de moeder weer bij ons huis. Duidelijk zwanger. Ze liep met een hele dikke buik te schommelen. Ze was inmiddels gewend om in de garage brokjes te eten. Ik heb daar een grote doos neergezet, met een ingang erin geknipt, en een kussen erin met een dekentje. Ze inspecteerde de doos en ging erin liggen.

Toen ik een half uurtje later ging kijken was er een poesje geboren. Na een dag lagen er vier poesjes in. Zo groot als flinke muizen. We gaven de moeder veel eten zodat ze niet op jacht hoefde. Het was namelijk nog best koud in februari, en pasgeboren poesjes kunnen zichzelf nog niet verwarmen. Het nest moet warm zijn of moeder moet op ze liggen. Anders gaan ze dood.

Na drie weken waren ze ineens allemaal weg. Moeder ook. Dat gebeurt soms. Moeder denkt dan dat het nest niet veilig is, en ze brengt de kleintjes één voor één naar een andere plek. Maar het is niet goed afgelopen. We hebben de kleintjes nooit meer gezien.

Het tweede nestje…

Moeder zagen we pas na een paar maanden weer. Alleen. Ergens deze zomer kwam ze ineens het huis in. Via het kattenluikje. Dat was nooit eerder gebeurd. Ze bleek weer hoogzwanger. Een enorme buik.

Ze kende mij inmiddels goed en liep achter me aan tot in mijn werkkamer. Daar heb ik snel weer een grote doos neergezet, met kussen en dekentje erin. Ze ging er meteen in.

Vijf minuten later was het eerste poesje geboren. In de loop van de dag kwamen er nog vier dus vijf in totaal. Ze groeiden goed en moeder at zich onafgebroken vol. We gaven haar gezonde brokjes van een duur merk en blikjes tonijn. Een moeder met kleintjes moet goed eten, toch?

Na ongeveer een week gingen de oogjes van de kleintjes open en na twee weken begonnen ze al rond te kruipen. Maar meestal lagen ze op en onder elkaar te slapen. Het was nu begin juli en rond de dertig graden, dat is de ideale temperatuur voor baby poesjes.

Na drie weken lag er een poesje dood in de doos. Waarschijnlijk gestikt onder moeder. Dat gebeurt soms. Moeder staat meestal heel voorzichtig tussen ze in en gaat ook voorzichtig liggen, maar met vijf poesjes kan ze er eentje wel eens niet zien. En die drukt ze dan in het kussen.